Β΄ Κατοχή 1916-1918 και Απελευθέρωση
Η Καβάλα αρχές του 20ού αι
Τον Αύγουστο του 1916 εισβάλλουν και καταλαμβάνουν την Καβάλα όπως και όλη την Ανατολική Μακεδονία και πάλι οι Βούλγαροι (Βουλγαρική κατοχή ελληνικών εδαφών (1916-1918)). Το σύνολο του Δ΄ Σώματος Στρατού που έδρευε στην πόλη και στην ευρύτερη περιοχή, κατόπιν εντολής του βασιλιά Κωνσταντίνου, παραδόθηκε στους Γερμανοβουλγάρους και μεταφέρθηκε στο Γκέρλιτς της Γερμανίας το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως χώρος «φιλοξενίας».
Η Καβάλα την περίοδο 1916-1918 έζησε το δικό της Ολοκαύτωμα. Οι νεκροί από τη βουλγαρική θηριωδία ανέρχονται πάνω από 15-20.000 καθώς και οι νεκροί από την πείνα υπολογίζονται στις 10-15.000.
Η Καβάλα σύμφωνα με μελετητές την περίοδο 1916- 1918 έζησε το δικό της Ολοκαύτωμα. Στο διάστημα των δύο ετών είχε περισσότερα από 15-20.000 θανάτους εξαιτίας της βουλγαρικής κατοχής και θηριωδίας. Επίσης σημειώθηκαν πάνω από 15.000 θάνατοι από την πείνα που θέριζε τον λαό της Καβάλας.
Σύμφωνα με έκθεση του Έλληνα πρεσβευτή στη Σόφια, έως τον Απρίλιο του 1917 περίπου 6.000 άτομα πέθαναν από ασιτία μόνο στην περιοχή της Καβάλας και 4.000 άτομα στη Δράμα, σύμφωνα με το αρχείο της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου Η.Π.Α. Η επισιτιστική και ανθρωπιστική κρίση που δημιουργήθηκε σε βάρος των Ελλήνων της Ανατολικής Μακεδονίας στη διάρκεια της Β΄ Βουλγαρικής Κατοχής, διαπιστώθηκε σε όλο το εύρος της μετά την απελευθέρωση των περιοχών οπότε και οργανώθηκαν συσσίτια, πρόχειρα νοσοκομεία και διανομή ιατροφαρμακευτικού εξοπλισμού.
Στα τέλη του 1918, μετά την ήττα των κεντρικών αυτοκρατοριών και των συμμάχων τους Βουλγάρων και τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη απελευθερώνεται, ύστερα από δύο χρόνια σκληρής κατοχής.
